De gemeente Coevorden heeft aangekondigd een uitgebreid plan te ontwikkelen om drugsgebruik onder jongeren drastisch terug te dringen. Dit plan, dat na de zomer voltooid moet zijn, richt zich voornamelijk op preventie om te voorkomen dat jongeren überhaupt in aanraking komen met drugs. Raadslid Marjan Nijenbanning (PvdA) benadrukt het belang van deze preventieve aanpak en de noodzaak om het groeiende probleem serieus aan te pakken. Hoewel de intentie lovenswaardig is, roept de voorgestelde aanpak enkele kritische vragen op.
Een Breed en Inclusief Project
Het project van Coevorden is indrukwekkend in zijn breedte, met samenwerkingen tussen de GGD, Verslavingszorg Noord-Nederland, de horeca, sportverenigingen, de jeugdpolitie, maatschappelijk werkers, buurtsportcoaches en praktijkondersteuners bij huisartsen. Naast drugsgebruik zal het project zich ook richten op alcoholgebruik onder minderjarigen, een probleem dat volgens Verslavingszorg Noord-Nederland minstens zo schadelijk kan zijn als drugsgebruik.
De Schaduwzijde van de Statistieken
Nijenbanning wijst erop dat officiële cijfers mogelijk niet het volledige plaatje weergeven. Uit onderzoek van de Gezondheidsmonitor Jeugd blijkt dat twintig procent van de ondervraagde jongeren cannabis heeft gebruikt, acht procent lachgas en zes procent xtc. Echter, deze cijfers zijn gebaseerd op steekproeven en zelfrapportage, wat de betrouwbaarheid kan beïnvloeden. Bovendien zijn de zorgen gebaseerd op bredere signalen uit de samenleving die wijzen op een groeiend probleem, vooral in specifieke wijken en dorpen.
De Realiteit van Drugscriminaliteit
Een van de zorgwekkendste aspecten is de jonge leeftijd waarop sommige kinderen al met drugs in aanraking komen. Nijenbanning rapporteert gevallen van kinderen tussen de acht en twaalf jaar die betrokken raken bij drugs. Jongeren worden vaak verleid door de financiële beloningen van het dealen, zonder de lange termijn gevolgen te overzien. Dit leidt tot een vicieuze cirkel van verslaving, criminaliteit en sociaal isolement.
De Effectiviteit van de Aanpak
Hoewel de intentie om het probleem aan te pakken prijzenswaardig is, roept het plan vragen op over de effectiviteit. Het voorstel van Nijenbanning om particuliere beveiligers in te zetten als sus-team om drugsdeals te verstoren, is een interessante maar controversiële suggestie. Burgemeester Renze Bergsma erkent het probleem en staat open voor dit voorstel, maar uit ook zijn twijfels over de impact hiervan. De effectiviteit van particuliere beveiligers zonder directe bevoegdheden is inderdaad discutabel en roept vragen op over hun rol en de juridische implicaties.
De Rol van Ouders en Horeca
De burgemeester benadrukt terecht de rol van ouders en de horeca in de aanpak van dit probleem. Ouders moeten alert zijn op signalen van drugsgebruik bij hun kinderen en een strikter deurbeleid in de horeca kan voorkomen dat jongeren gemakkelijk aan alcohol en drugs komen. Echter, deze maatregelen vereisen een brede en langdurige inzet van de gemeenschap en de vraag blijft of dit voldoende is om de diepgewortelde problemen aan te pakken.
Conclusie: Een Stap in de Goede Richting, maar Onvoldoende
Het is duidelijk dat Coevorden het drugsprobleem onder jongeren serieus neemt en bereid is om actie te ondernemen. Echter, de voorgestelde maatregelen roepen kritische vragen op over hun haalbaarheid en effectiviteit. Het is essentieel dat de gemeente niet alleen preventieve en repressieve maatregelen neemt, maar ook zorgt voor een geïntegreerde en langdurige aanpak die alle betrokken partijen omvat. Alleen dan kan Coevorden hopen om de vicieuze cirkel van drugscriminaliteit en -verslaving effectief te doorbreken.
